- цялеж
- цялеж, целяжа
м.
абл.
Короткое и толстое бревно из комля.Косцік ізноў падперазаўся пілой, узяў на плечы пярэсты бярозавы цялеж, і яны пайшлі па снезе ў той бок, дзе была вёска. Брыль. Цыскало - высокі, плячысты, бы дуб-волат, а сынок яго меншы - нізенькі, тоўсценькі, як цялеж, не ў бацькаву радню ўдаўся - у матчыну. Капыловіч.
Самабытнае слова: Слоўнік беларускай безэквівалентнай лексікі (у рускамоўным дачыненні). Менск: Беларуская Энцыклапедыя. Ірына Шкраба. 1994.